84,000 ชุด กับ มนุษย์ตามธรรม! ฉากที่ 6

ใครคิดจะซื้อ “ตัวอย่างข้อสอบ” ว่า “คำตอบตัวจริง” คือ อะไร? ตราบใดที่เราไม่ได้เอาโพยเข้าไปในห้องสอบ วิธีแบบนั้นเป็นเพียงการติวแบบ “มโนวิเวก” ไม่นับว่าเป็นการลอกข้อสอบ ผู้ที่ดอดไปมุดฉุกคำตอบลักลอบเอามาบวกราคานี่แหละโป้งแป๊ะเลย (ฮา) รุ่นก่อนก็ใช่ว่าจะไม่ใช่ ยุคผมจำกันใส่ใจว่า “ข้อสอบ” คือ “ประตู” เป็นไปได้ไหมว่า ในกาลข้างหน้า “ข้อสอบ” คงฮือฮากันน่าดู ถ้าตำแหน่งแห่งยศของ “ข้อสอบ” จะเลิศหรู โดนโยกให้ไปยิ้มเคียงคู่อยู่กับ AI ในตำแหน่ง “ประตูหลัง”  (ฮา)

ผู้ใดใฝ่แซวกันให้อร่อยก็สอยเบอร์ 0816383402 กันเข้ามาเลย อย่างเช่น แฟนคลับท่านนี้บอกว่า “ผมโทรมาแยงนะ ไม่ได้โทรมาแย้ง… (ฮา) ผมไม่ขอโทษนะ เพราะว่า ผมยังไม่ได้ทำอะไรผิด (ฮา!)  ผมแค่จะขอความรู้จากคุณว่า มุก ข้อมูล หลักการ เรื่องราว สำนวน ที่ยกมาบรรดามี มันต้องมีสักสิ่งที่คุณไม่ได้คิดเอง ถ้าคุณไปแฮปตัวอย่างของเขามา แสดงว่า คุณก็ลอกเหมือนกันไหมใช่เหรอ…” (ไอ๋ย๊ะ…ปรบมือรั่วๆ)

กะจะแซวมั่งว่า “ผมไม่ยิ้มนะพี่ เพราะว่า ยิ้มไปยังไงพี่ก็ไม่เห็น!” (ฮา) อาศัยว่าสมองสั่งไวใจเบรคทัน

ยังจำได้ว่า ดร.สุขุม นวลสกุล เคยทักผมว่า “นักกีฬาฟุตบอลที่ต่างประเทศเขาทำประกันแข้งเอาไว้เผื่อว่า แข้งหัก จะได้ค่าชดเชย นักพูดบ้านเรา ควรจะทำประกันปากเอาไว้บ้างก็น่าจะดี…” (ฮา) ผมนึกในใจว่า นักกีฬาเขาคิดได้ว่างานนี้ต้องสับขาหลอก ทำไมผมก็นึกไม่ออกว่าดอกนี้จะสับลิ้นหลอกอีท่าไหน…!” ตัดภาพทิ้งไป จูนจิตใจพูดให้น่าฟังดีกว่านั่งสวนลิ้น (ฮา)

ผมรีบไขเก๊ะความคิดจัดระเบียบดัดจริตให้มันเข้าที่ แล้วพูดกับแฟนคลับท่านนั้นว่า “ขอบคุณนะครับพี่ ที่ช่วยวอร์มให้สมองผมตื่นตัว ผมเห็นด้วยกับพี่ที่ว่า ผมก็ลอกความรู้เขามาใช้เหมือนกัน สบายใจหน่อยนึงที่ผมเลือกฮวงจุ้ยในการลอก “ลอกนอกห้องสอบ…บ๊ า ย ใ จ” แต่ “ลอกกันข้างใน…บ๊ า ย บ๊ า ย ม้วนเสื่อ”

ปรากฏว่า ได้ผลแฮะ พี่แกหัวเราะหึๆ แล้วบอกผมว่า “…ก็จริงของอาจารย์ ผมลืมดูยามอุบากอง!” (ฮา)

                       

ติ๊งต่างกันว่า เราโพสต์ ติ๊กต๊อก แมวรุ่นน้องกำลังยกมือขวาทำท่าจะตบแมวรุ่นพี่ พริบตานั้นแมวรุ่นน้องเปลี่ยนท่าทีดึงมือขวากลับ เพราะแมวรุ่นพี่เงยหน้าขึ้นมาจ้อง แมวรุ่นน้องก็ทำทีแก้เขินตะเองว่า กำลังแต่งองค์ทรงเครื่อง เรื่องของเรื่องมันก็ไม่เกิดเรื่อง เชื่อว่าใครได้ดูแอ็คชั่นก็จะกึ่งยิ้มกึ่งขำ ด้วยความพึงใจในศิลปะแมว 

ถ้าผมเอาคลิปนี้ไปดันทุรังโพสต์ซ้ำลงไปในติ๊กต๊อก ผมก็โดนพักการเข้าร่วมไประยะหนึ่ง ในมุมกลับกัน ผมเอาคลิปนั้นในติ๊กต๊อกเอาไปประกอบการเล่ามุกบรรยายชวนหัวให้สามเณรหายง่วง พากย์ประกอบไปด้วยว่าไปจกมาจากใคร อารมณ์เราจะโปร่งใสใจ เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าไม่ได้ฮุปผลงานใครจึงไม่มีอะไรที่จะขัดเขิน

เว็บไซต์วิกิพีเดีย เขารวมคำขวัญนานาประเทศเอาไว้เยอะ ผมคัดลอกเอามาให้คิดกันเล่นๆ เอาไว้เป็นคำขวัญปลอบใจ เลือกมาเลือกไปไม่อยากให้ใครตาลาย จึงลอกเอาไว้เพียง 11 ประเทศ สำหรับคำขวัญ ลำดับที่ 12 ผมไม่ได้ลอกใครมา ผมคิดเองบ้างว่า ถ้าผมเป็นผู้นำประเทศนิรนาม คำขวัญนั้นมันจะต้องไปแนวนู้น

กายอานา ร่วมเชื้อ ร่วมชาติ ร่วมโชคชะตา

จาเมกา ในความต่าง ประชาไม่ต่าง

ชิลี ด้วยเหตุผลหรือด้วยกำลัง

เช็กเกีย ความจริงมีชัย

ซูรินาม ยุติธรรม – กตัญญู – ศรัทธา 

เซเชลส์ เป้าหมายสำคัญกว่าวิธีกา

เซเนกัล หนึ่งชนชาติ หนึ่งเป้าหมาย หนึ่งศรัทธา

มาดากัสการ์ แผ่นดินของบรรพบุรุษ, เสรีภาพ, การพัฒนา

เม็กซิโก บ้านเกิดต้องมาก่อน

ลักเซมเบิร์ก เราต้องการจะยังคงเป็นในสิ่งที่เป็นอยู่

ไทย ความพร้อมเพรียงของชนผู้เป็นหมู่ยังความเจริญให้สำเร็จ

ไทย  ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

คิดจะเป็น “นักลอก” กับเขาทั้งที ต้องรู้จักเลือกเอา “กะทิ” มาเป็น “ครู” ครั้นเมื่อได้ฟังได้ดูจนเอาจับหลักได้แจ่มแจ้ง เราก็คิดคำขวัญของเราเอง เพราะเราเท่านั้นที่จะรู้ว่าจุดที่ต้องจัดไปให้มันปัง

นิรนาม  “อย่าทำคำมั่นให้กลายเป็นคำหมัน”

ฉันใดก็ฉันนั้น ใครคิดที่จะวาดลวดลายบรรยายธรรม ก็ต้องจับสองจุดให้ได้ว่า อะไร คือ วิธีชี้ให้เขาสบายใจ ใครที่ยึดเอาตัวกูของกูว่ากูจะสอนแบบกู มีโอกาสจะตายน้ำตื้น เราเดินเข้าไปสู่ จุดอด เพราะเราทะลึ่งไปกวาดจุดที่เขาเคยแฮปปี้ เอาความมันของเขามาขยี้ ไอ้ที่จะปี้มันยากที่จะได้แฮป

ดร.บุญสม มาร์ติน อดีตรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ ท่านนับถือคริสต์ วันที่ต้องฉลองกันสุดๆ คือ วันที่เครื่องบินที่ท่านนั่งมาด้วยกำลังจะตกกันเห็นๆ ก่อนจะถึงสนามบินดอนเมือง ท่านรู้เลยว่าเอาละเหวยเอาละวา รีบเอามือขึ้นมา แตะหน้า แตะอก แตะไหล่ แตะมาแตะไปไม่มีวี่แววว่า จะรอด ท่านจึงรำพึงดังๆ ตามลำดับว่า

“ข้าแต่ พระนาม พระบิดา พระบุตร พระจิต…)” ท่านหยุดคิดหนึ่งอึดใจแล้วภาวนาเสียงดัง ก่อนที่เครื่องบินจะตกกระแทกรันเวย์ดอนเมืองว่า “…ท่าน พระพุทธเจ้า ด้วย” (ฮา)

ท่านลอกบทสวดทันเวลา และ นับแต่นั้นมา ท่านก็นับถือ พระพุทธเจ้า โดยที่ไม่ต้องมีใครไปงับจมเขี้ยว เพื่อลากลดเลี้ยวเข้าสู่ลู่ทางที่วางไว้ 
 “เซฟเฮาส์ของเขา” คือ “สติของเขา” อย่าเอาซุ้มของเราไปข่มคอใครให้เขา  พุท…โธ่!

หนังสือพิมพ์ฐานเศราฐกิจ ปีที่ 44 ฉบับที่ 4,071 วันที่ 16 - 16 กุมพาพันธ์ พ.ศ. 2568