ปลาสดเมืองฉอด

03 ก.พ. 2567 | 10:39 น.
อัปเดตล่าสุด :03 ก.พ. 2567 | 10:44 น.

ปลาสดเมืองฉอด คอลัมน์อิ่ม_โอชาฯ โดย Joie de La Cuisine

คํ่านี้ขออนุญาตชวนท่านผู้อ่านมาเยี่ยมเเม่สอด แม่สอดซึ่งมีชื่อเสียงมานาน ในการหน้าด่านชายแดนน้ำเมยที่เขตแม่สอดแปลกกว่าที่อื่น คือไหลขึ้นเหนือ ไม่ได้ไหลลงใต้อย่างใครๆ
 
ขุนสามชนเจ้าเมืองฉอด ที่พูดถึงกันในกรณีตำนานสมเด็จพ่อขุนรามคำแหง ชนช้างตั้งแต่ชนมายุ 19 กับเจ้าเมืองฉอด นักประวัติศาสตร์ ให้ข้อมูลว่า ก็เมืองแม่สอดนี่แหละ ไม่ใช่ที่ไหน ส เสือ อ่าน เปน ฉ ฉิ่งตามสำเนียงเก่าๆแก่ๆ คนเหนือเมื่อน้ำผ่านที่ไหนในฐานะเป็นผู้ชุบชีวิตให้ผู้คนทั้งหลายทั้งได้อุปโภคบริโภคทำการเกษตร กินใช้ ในความสำนึกถึงความเป็นผู้มีคุณนั้น คนเหนือเรียกน้ำนั้นว่าแม่
 
แม่กวง แม่งัด แม่ดอกลาย ไม่เรียกแม่น้ำ เรียกน้ำแม่ โดยไม่สนใจขนาดว่าน้ำนั้นกว้างแค่ไหนสมควรจะใหญ่ขนาดแม่น้ำหรือเล็กเป็นแค่คูคลอง ถ้าว่าไหลรินเรียกน้ำแม่ทั้งนั้น แม่สอดอาจจะเข้าข่ายก็กรณีนี้_เป็นได้

ลุเข้าถึงสมัยอยุธยาตอนปลาย คราที่สมเด็จพระเจ้าตากสิน ยังเปนที่เจ้าเมืองตาก (ระแหงแขวงเมืองตาก) เจ้าเมืองกำแพงเพชร เรื่อยมาถึงรอยต่อระหว่างรัชกาลยุคนั้นมี มีพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าตั้งนักรบชาวกะเหรี่ยงเข้มแข็งขึ้นเป็นขุนด่าน รักษาด่านแม่ละเมา ชายเขตเมืองฉอด ชื่อขุนด่านนี้คือ พะวอคอยดูแลรักษาหาข่าวแจ้งเหตุเมื่อมีเหตุหรือข้าศึกศัตรูรุกล้ำแดนมา ส่วนชื่อ พะวอนี้นั้นเปนคำท้องถิ่น คำนำหน้าว่า พะ ก็คืออย่างว่า นาย คำว่า วอ อาจจะแผลงมาจาก วา แปลว่า ขาว หรือนายขาวนั่นเอง 
 
บ่ง นิยามความหมาย การอยู่ร่วมกันในสังคมเปี่ยมความหลากหลายชาติพันธ์ มาแต่ยาวนาน ริมถนนสายเอเซียก่อนเข้าเมืองแม่สอดทางขวามือ มีร้านอาหารวิวสวยฝีมือดีทำกับข้าวจากปลาแม่น้ำเมยได้เอร็ดอร่อยโอชา นามว่า ‘ปลาสดเมืองฉอด’
 
ร้านนี้ใช้ปลาเกล็ดจากลุ่มน้ำเมย จับขึ้นมาแล้วทำเมนูหลากหลายทั้งไอ้ที่ลวกจิ้ม,ทอดน้ำปลา,ผัดฉ่าหรือแม้กระทั่งต้มยำ ทำน้ำจิ้มรสเด็ดอย่างน้ำจิ้มซีฟู้ดวางเคียงให้เสมอไป ข้าวสวยของทางร้านก็ใช้ข้าวใหม่เรียงเม็ดอย่างที่เรียกได้ว่าไม่ใช้ข้าวถุงข้าวกระสอบหาซื้อจากตลาดมาทำให้กินแน่นอน 

รับประทานกับปลาน้ำเมย_ปลาสดในเมนูต่างๆของเขาก็ต้องอธิบายส่งเดช ว่า นี่ล่ะหนาวิชาข้าวใหม่ปลามัน 55 หนังปลาปลอดเกล็ดแล้วหนึบนุ่ม เนื้อขาวฟูดี มีก้างบ้างก็ไม่ถึงขั้นอันตราย
 
วันนี้นึกอยากกินผักเชียงดาผัดไข่แกล้มแก้เบาหวานแต่ว่ามาช้าเกินไปเลยหมด  ทางร้านแนะนำว่ายอดผักมะระหวานซาโยเต้ซึ่งชาวไร่มูเซอแถวนี้ปลูกอยู่นำมาผัดก็อร่อยไม่แพ้กัน ในนามกร_ยอดฟักแม้วผัดไข่ เขาทำมาร้อนร้อนเหลืองนวลยอดมะระหวานหั่นเอาเฉพาะที่อ่อนอ่อนชิ้นเล็กกว่ารับประทานที่อื่นทั่วไปผัดไข่มาสีเหลืองนวลหอม ไข่ยังเปนครีมไม่สุกแห้งหรือเกรียมเหมือนอย่างที่ร้านอื่น หยอดน้ำจิ้มซีฟู้ดเข้าหน่อยรับประทานกับข้าวใหม่อร่อยเป็นบ้าเป็นหลัง!
 
เมนูอื่นนอกจากอาหารปลา จะหมูเห็ดเป็ดไก่ก็มีทั้งนั้นโดยเฉพาะเห็ดหอมอบซีอิ้ว ทำให้คิดถึงบรรยากาศชนเผ่าบนดอยยูนานรับประทานในความเย็นยะเยือกของหมอกแม่สอดคลุมมายามค่ำ ปิดท้ายด้วยไอศครีมเผือกสีม่วงมีชิ้นเผือกปนมาในน้ำกะทิเข้มข้น ..แหม่.. ไม่อยากจะกลับกรุงเทพฯกันเลยทีเดียว