เสาไห้เป็นเมืองมีตำนาน กาลเมื่อครั้งรัตนโกสินทร์จะทำเสาหลักเสาเมือง ได้ป่าวประกาศให้เมืองต่าง ๆ คัดหาไม้ยืนต้นลักษณะดีส่งเข้าไปให้พิจารณา ทางสระบุรีคัดได้ไม้ตะเคียนทองขนาดใหญ่ทรงตรงสวยงามจากป่ามวกเหล็กดงพญาไฟล่องน้ำป่าสักลงไปถึงพระนครแล้วคล้ายกับว่าไปไม่ทันการณ์ ทางราชการได้เสาจากแหล่งอื่นไปแล้วจำจะต้องนำกลับมายังต้นทางสระบุรี เสาตะเคียนทองนี้ก็เสียใจหนักหนา ค่าที่เตรียมใจมาจะไปเป็นเสาหลักเสาเอกยอมให้เขาตัดโค่นทั้งที่แรกยืนต้นอยู่ดีๆในพงไพร พอถึงเขตตำบลเสาไห้ปัจจุบันท่านก็จมตัวเองลง_ร้องไห้
ชาวบ้านร้านตลาดได้ยินเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นกระซิกซิกแว่วมาจากคุ้งน้ำตะเคียนจมนั้นก็รับรู้ได้ถึงความน้อยใจโทมนัสแห่งเสาในนามของแม่นางไม้พากันเรียกขานพื้นที่ตำบลตะเคียนจมร้องไห้นั้นว่า บ้าน “เสาไห้”
ที่ตลาดเก่าเสาไห้ร้อยปียังมีร้านอร่อยให้บริการอาหารมีฝีมืออยู่เจ้าหนึ่ง คือ “ส.พาณิชย์” ซึ่งมีฝีมืออย่างยิ่งในการทำเป็ดพะโล้เนื้อหนั่น ฝีมือทำเป็ดของเขามีระดับอย่างหาตัวจับยาก เป็ดหอมนุ่มหนึกไร้สาบ น้ำพะโล้รสคมหอมจางๆ ลงตัวอย่างวิเศษในรสเค็มคมตัดหวานน้ำตาลอ้อย รับประทานกับพริกแดงเขียวดองน้ำส้มสายชูท้องถิ่นเผ็ดสุภาพเปรี้ยวหนัดเนียน รองผักคะน้าลวก ผู้คนนิยมว่าการเอาเป็ดพะโล้ ส.พาณิชย์กลับบ้าน ทดลองทำตามแล้วปรากฎว่ายิ่งอุ่นข้ามคืนยิ่งอร่อย!
วัยรุ่นเจ้าถิ่นบอกว่า “คุณอามาเสาไห้ แวะร้านเกี๊ยวกรอบสิครับ” ค่าที่ส.พาณิชย์ มีแผ่นเกี๊ยวสูตรพิเศษบางเบา ทอดน้ำมันเดือดๆ ฟู่เดียวก็ยกขึ้น รับประทานเปล่าๆ กรอบกร้วมเบาหวิวไม่มีการขมจากด่างจากกีติดปลายคอเหมือนเกี๊ยวแผ่นโรงงาน เกี๊ยวกรอบของเขานี่จะเอาราดหน้าก็เข้าทีหรือให้เขาผัดกะเพราพริกทุบมาก็อร่อย สุภาพสตรีหลายท่านลองเกี๊ยวกรอบผัดไทย หอมถั่วลิสงคั่วเองป่นละเอียด โชยกลิ่นกุ้งแห้งโดนไฟน้ำมะขาม!
เป็ดพะโล้เอาผัดใบกะเพราราดข้าวก็ได้เคียงไข่ดาวหยาดเยิ้มพริกน้ำปลา ที่ข้ามไปไม่ได้เลยคือบะหมี่แห้งของเขา เส้นบะหมี่ไข่เขาทำเองละเอียดอ่อนหอมนุ่มหมูแดงสันในย่างแห้งหอมหวล ใส่ตังฉ่ายกุ้งแห้งเล็กใบหอมหั่นและถั่วป่น รสชาตินวลเนียนอย่างว่าเจ้าภัตตาคารในเขตพระนครต้องมีเขิน
เกี๊ยวหมูลวกห่อแป้งเกี๊ยวบางเบาหมูนุ่มกรอบไม่มีสาบคาวเอาแบบใส่เป็ดพะโล้ก็ได้ รับประกันว่ามาไม่เสียเที่ยวและอร่อยถูกใจ “ส.พาณิชย์” นี้ไซร้ให้บริการมา 100 ปีแล้ว!