ฝึกใจให้รักตัวเองให้เป็น

28 ก.ย. 2566 | 03:30 น.

ฝึกใจให้รักตัวเองให้เป็น คอลัมน์ ทำมา ธรรมะ โดย ราชรามัญ

ในโลกยุคใหม่ที่มีการสื่อสารด้วย Social Media ทุกวันนี้ทำให้ผู้คนต่างก็มีความคิดที่แตกต่างกันออกไป ตลอดทั้งสิ่งที่เป็นความผูกพันระหว่างมนุษย์กับมนุษย์นั้นน้อยลง

จากผลพวงเหล่านี้ ทำให้บางคนมีความคิด ความรู้สึกเปรียบเทียบการใช้ชีวิตกับผู้อื่น และในที่สุดความศรัทธาในตัวเอง ความรักในตัวเอง ก็ลดน้อยถอยลงเป็นลำดับ

บางคนมุ่งปรารถนาแต่ความสำเร็จเพียงอย่างเดียว โดยไม่สนใจบริบทสิ่งแวดล้อมรอบข้างใดๆ ทั้งสิ้น และวันหนึ่งที่ตัวเองไม่สามารถไปถึงฝั่งฝันได้ ก็เริ่มมีแนวคิดที่จะทำร้ายตัวเอง ตลอดทั้งโทษตัวเอง และจบลงด้วยโรคซึมเศร้า

ในทางพุทธศาสนา มีแนวทางมากมายที่จะทำให้คุณกลับมาอยู่กับตัวเอง กลับมาสนใจตัวเองโดยเฉพาะวิธีการฝึกจิต ซึ่งการฝึกจิตนี้ก็มีมากมายหลากหลายวิธีด้วยกัน

 

เชื่อหรือไม่ ว่าในพุทธศาสนาสายมหายาน ซึ่งนับได้ว่าเป็นพุทธศาสนาที่เก่าแก่ที่สุดของโลก และเป็นพุทธศาสนาที่มีคำสอนใกล้เคียงความเป็นมนุษย์มากที่สุด โดยมิได้เน้นบุญ เน้นกุศล แต่เน้นการใช้ชีวิตให้อยู่กับความเป็นจริงอย่างมีความสุข หรือ รู้จักตัวเองให้มาก

มีวิชาเก่าแก่ทางสายทิเบตวิชาหนึ่งชื่อ วิชาทองเลน ซึ่งมีหลายภาค สำหรับเอาไว้พัฒนาจิตใต้สำนึก วิชานี้ทุกคนสามารถทำได้ ถ้าจิตใจพร้อม 

วิธีการก็คือให้เราหาที่เงียบๆ ภายในบ้านเราก็ได้ หรือที่ไหนก็ได้ที่สัปปายะเหมาะสมแก่เรา จากนั้นให้เราค่อยๆ รวบรวมความคิดสติสัมปชัญญะน้อมระลึกนึกถึงตัวของเราเอง ตั้งแต่จำความได้อาจจะช่วง 3 ขวบ 4 ขวบหรือมากกว่านั้นแล้วค่อยๆ นึกถึงพฤติกรรมของเราในด้านดีหรือในด้านไม่ดีที่ปะปนละคนกัน

เราจะคิดน้อมไปตลอดสายจนมาถึงชีวิตปัจจุบันของเรา การคิดแบบนี้จะทำให้เราเกิดความรักตัวเราเองมากขึ้น ว่าชีวิตเราที่ผ่านมาผ่านอะไรมาบ้างทั้งสุขและทุกข์ทั้งดีและไม่ดี

 

เลมองเซอร์ รินโปเช ลามะชาวฝรั่งเศส เคยกล่าวว่า "การเรียนรู้ความทุกข์ของตัวเองผ่านอดีต ไม่ใช่ให้เราจมไปกับอดีต เพียงแต่ให้เราตั้งคำถามกับตัวเราเองว่า สงสารตัวเราเองบ้างไหม ในยามที่เราทุกข์ สงสารตัวเองบ้างไหมที่เราเอาตัวเองไปลำบาก ไปเป็นทุกข์ขนาดนั้น แม้บางช่วงชีวิตก็ยังพออมีความสุขบ้าง แต่เมื่อรวมกันความทุกข์มีมากกว่าความสุข อย่างแน่นอน"

เมื่อเราตรึกตรองระลึกได้ดังนี้ บางคนน้ำตาไหลพราก แต่มิใช่น้ำตาแห่งความทุกข์ เป็นน้ำตาแห่งความรักตัวเองมากขึ้น ปรารถนาดีกับตัวเองมากขึ้น การใช้ชีวิตจะมีสติมากขึ้นและทำในสิ่งที่ควรทำมากขึ้น

นี่คือ วิชาทองเลน ในภาคส่วนจิตใต้สำนึก ถ้าหากเราลองหาเวลาแล้วกลับมาอยู่กับตัวเอง นำวิธีการฝึกทองเลนมาใช้ จะทำให้เราเริ่มรู้จักตัวเองมากขึ้นรักตัวเองมากขึ้นและที่สุดก็คือเห็นคุณค่าในความเป็นตัวของเราเองมากขึ้น

ในโลกแห่งความเป็นจริงทุกสรรพสิ่งทั้งหลายย่อมเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป แต่คำถามก็คือในขณะที่มีชีวิตอยู่ เราจะใช้ชีวิตอย่างไรให้มีความสุข รู้จักความสุข และเป็นสุขที่เจือไปด้วยหลักธรรมทั้งปวง พระพุทธศาสนาคือศาสนาแห่งความสุข เพียงแค่เรียนรู้ผ่านกระบวนการทางความทุกข์ดังคำสอนที่ว่า "นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง"

แม้วันนี้เราไม่ได้หวังซึ่งนิพพานใดๆ เราเพียงแค่มุ่งหวังให้ชีวิตของเรามีความสุขแบบวันต่อวันเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว และการกลับมารักตัวเองก็เป็นอีกหนึ่งวิธีที่จะทำให้เรามีความสุขแบบวันต่อวันได้