Lex’s Restaurant
Lex’s Restaurant คอลัมน์อิ่ม_โอชาฯ โดย Joie de La Cuisine
ทางขึ้นปากช่องแถวมวกเหล็ก คุณลุงเล็ก(ซ์) ปัณฑุรเศรณี เลิกร้านในอเมริกากลับมาตุภูมิหาที่อากาศดีๆ ทำเนื้อย่างรสวิเศษ แรกพบกันลุงอายุ 72 แล้ว ผมยาวสลวยสีเงินยวง แววตาเด็ดขาด มีฟาร์มเนื้อเจ้าประจำจากสุพรรณบุรีที่ลุงเอามาเอจจิ้งแบบแห้งดรายบ่มเอนไชม์ให้เนื้อนุ่มนวล เอาเองลุงเปนคน...ดุกับพวกเชยๆ พวกที่หาว่าลุงขายสเต็กแพง
ลุงหงุดหงิดกับลุงอื่นที่หนวดสลวยขายสเต็กชิ้นบางอย่างว่ากระดาษในราคาต่อหน่วยเอาซ์กึ่งขูดรีดแถมเกรวี่ราดเนื้อหวานจ๋อย-สาละวี้ก (ภาษาเหนือ = บ้าบอ)
ลุงบังคับให้เรา เอ่อ ใครก็ตามกินแบบแบบอเมริกัน_ห้ามสั่งมาใช้จานแบ่ง_ของกินใครของกินมัน!
ใครฝืนขอจานมาแบ่งลุงคิดเพิ่ม 50 บาท
คติพจน์ของลุงคือ My way or High way
ไก่รัสเซียซอสขาวของลุงทอดกรอบกร๊วบเนื้อในชุ่มฉ่ำ สเต็กของลุงมีหลายคัท ลุงนิยมให้เรากินนิวยอร์คคัท บังคับให้รักษาสุขภาพด้วยด้วยสลัดผักสดปากช่องเย็นกรอบ 1 ชาม ราดวินิเกร็ตแดงรสเปรี้ยวหอม ทุกจานลุงเคียงให้ด้วยข้าวกล้องนุ่มหนึบอบเนยสมุนไพร (ข้าวพิโลป/พิลาฟ) และ ข้าวโพดหวานพื้นถิ่นจากไร่คุณหลวงสุวรรณวาจกกสิกิจ หากอยากขนมปังลุงมีให้แต่คอนเบรดรสหยาบ_อาจระคายปาก แต่ดีต่อสุขภาพ (ก็เพราะ)โคบาลแท้ๆไม่พิไรกับการฟอกขาวของแป้ง! แต่ใช้ธัญพืชเมล็ดงาเปี่ยมเส้นใยใส่มาให้เยอะๆ
ความสุกของเนื้อและความสุขของคนกินมีหลายระดับ ลุงตีสเกลระดับความสุกเปน % เพื่อความสุขแห่งคนกินเนื้อ ลุงขอร้องแกมเอ็ดอดีตนายกรัฐมนตรี
‘จะกินริบอายส์ มีเดียม?, กลับไปอังกฤษโน่นเลยครับ’
ร่ำๆควันจะออกหู
“ที่นี่ผมทำริบอายส์ต้องเวลล์ดันเท่านั้น!’ นายกนักเรียนผู้ดี_ ก็นอบน้อม O.K
เกรวีซอสของลุงเข้มข้น มีพริกไทตำบุบซ่อนอยู่เอาใจคนไทย ขนาด portion ของลุงมหึมาทุกจาน._ใครเกรงกินไม่หมด?
ลงว่าได้ชิมดูก่อน จะเผลอไผลเกลี้ยงจานไปไม่รู้ตัว
ลมเยือกมกรา 61 นี้ ได้เวลาไหว้สาค่าฝีมือลุงเล็กซ์ย่างเนื้อเสต็กให้ฉลอง วัน_เวลา อิ่มเอมในชีวิต ( joie de vivre )
คนสันโดษ (Hermit) และความสันโดษ
(contentment) ไม่ปฏิเสธความอิ่มเอมของชีวิต คุณลุงสลับมาใช้เนื้อออสเตรเลียนำเข้า
ใครบางคนทำโดยเสด็จพระราชกุศลในรัชกาลก่อน น้อมเกล้าถวายพระโคขาวคู่เพื่อการพระราชพิธีจรดพระนังคัลฯ แรงบุญนั้นหนุนเนื่องให้เขาคนนั้นขึ้นถึงที่สูงในราชการประจำ_และต่อมาสูงกว่าในราชการการเมืองใครคนนั้นหารือ นัยยะว่าเพื่อประโยชน์ของชาติ..ให้ลุงเล็กซ์ กลับมาใช้เนื้อโคขุนไทยปรุงปรนสเต็กรสวิเศษอีกสักครั้ง
เชฟของเราเวลานี้อายุ 81++ คลายกร้าวไปมากเอ่ยสัจจะวาจา ‘ขาก้าวเข้าแดนมรณะไปข้างนึงแล้วนี่คุณ’ 55
พลางส่ายหัว ‘เมืองไทยเมืองนอกมันคนละระบบ_ผมไม่โทษนะว่าใครผิดถูก’ คนอย่างเล็ก ปัณฑุรเศรณีผ่านกาลเวลามานาน นานขนาดจากสเต็กจานห้าร้อย มาเปนพันสอง-ปฏิเสธอย่างไม่แคร์-ลูกค้าผมกินคุณภาพ
ไส้กรอกร้านลุงเนื้อหยาบ ให้รสสัมผัสที่ถูกต้อง ค่าที่ว่าไอ่ประดาลูกชิ้นกรอกไส้เนื้อเนียนๆนั่น ‘มีอะไรบดอยู่บ้างก็ไม่รุ’ ไส้กรอกนี้รสจัดดี โรยพาสลี่แห้งสับเอากลิ่นหอมจางไม่ต้องจิ้มอะไรก็ได้ เมื่อมีเบียร์ล้างคอแค่วางซอสพริกเคียงไว้ไม่ต้องจิ้ม ที่ Lex’s Restaurant มวกเหล็ก คุณลุงยังย่างสเต็กเองทุกวันเลย
นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 43 หน้า 18 ฉบับที่ 3,909 วันที่ 30 กรกฎาคม - 2 สิงหาคม พ.ศ. 2566