หอมเคย หมูคั่วเคยเขาดีจริงๆ

วันนี้ชวนท่านมาแดนใต้อีกสักกะที ทะเลอ่าวไทยละแวกสายทางจังหวัดชุมพรนี่ก็สวยไม่แพ้ใคร แต่ทำไมหนอไม่ค่อยจะบูม? ถามไถ่นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์หลายท่านได้ความตรงกันว่า เมืองที่ไม่ใกล้ไม่ไกลมักจะตกที่นั่งแบบนี้แล กล่าวคือว่า ถ้าไกลเมืองหลวงไปเลยภูเก็ตกระบี่ อย่างนี้ง่ายพัฒนา ถ้าใกล้ๆอย่างว่าหัวหินชะอำก็พัฒนาง่ายเช่นกัน ชุมพรนี่เขาว่าไม่ใกล้ไม่ไกล เอ้า-เปนงั้นไปซะได้
 

คิดมากปวดหัวมากจะพานหิวพานโหยให้น้ำย่อยไหลเสาะท้อง!

บนเส้นทางกลางประตูสู่แดนใต้ในปั๊มน้ำมันเก่าแก่วันเวลานอกจากร้าน “ตะเกียงไทย”ที่ท่าแซะชุมพร ทำปลาอินทรีย์สดๆเนื้อเปนลิ่มๆทอดหมาดๆ ผิวกรอบกริบ กินกันกับปูหลน แนมด้วยปลาจาละเม็ดเทาเต๋าเต้ยลวกหม้อไฟ ล้างปากเสียได้กล้วยเล็บมือนางทอดซอสวานิลลาอร่อยเอร็ด เลยจากท่าแซะไปสักชั่วโมงถึงตรงละแวกทุ่งตะโกก็ยังมีร้านอร่อยโอชาในปั๊มน้ำมันชื่อว่า ‘หอมเคย’
 

สิบปีมานี้วัยรุ่นระยองถองกันไปมากับวัยรุ่นกระบี่ ว่ากะปิของดีบ้านใครอร่อยเด็ดดวงกว่ากัน ฝ่ายระยองว่าต้องกะปิบ้านเพ ฝ่ายกระบี่ว่าต้องกะปิแหลมสัก แต่แล้วตาอยู่คนกลางก็มาคว้ารางวัลไปเพราะลำพังกะปิเฉยๆมันเอาชนะกันยาก มันต้องเอามาปรุงปนเปนกับข้าวให้เข้าถึงฝีมือรสชาติ ถึงจะใช้ได้ในการตัดสินใจวางคะแนน

ร้านหอมเคยที่ทุ่งตะโกชุมพร เปนอย่างนั้น
 

เขาเอาหมูสามชั้นมาหั่นเปนคำๆ แล้วคั่วเสียด้วยกะปิปรุงในกระทะ หยอดหวานน้ำตาลโตนดเคลือบเสียเงาสวย ทุบพริกนก เอาเผ็ดตัด ซอยตะไคร้อ่อนๆใส่ลงและคงความสดชื่นเสียด้วยน้ำไซตรัสบีบสดจากลูกซึ่งไม่แน่ใจนักว่าเปนลูกมะนาวหรือว่าลูกมะกรูด แต่มันหอมหนัดเนียนมิได้เปรี้ยวฉูดฉาดโดดออกมาแต่อย่างไร กะปิหอมเคยของเขานิยามว่า ‘เคยฉลุ’ ปรุงมากับหมูสามชั้นจานนี้ใส่หอมแดง โรยลูกสะตออ่อน ยกให้เลยว่าคุ้มค่าการเดินทางไม่ใกล้ไม่ไกลมากิน ร้านได้ดาวมิชลินตรงพังงา ทำมาจานนี้ยังต้องชิดซ้ายลงข้างทางปล่อยให้แซงไปก่อน 
 

อีกจานหนึ่งที่กินอร่อยกินดี ก็คือ ปลาบ้าสีตากแห้งทอดน้ำมัน ปลานี้ชื่อตลกดีแต่มีรสชาติโอชาประหลาดล้ำ รสมันในเนื้อกรอบที่หางและโครง เค็มปะแล่มนวลเนียนไม่มีกลิ่นคาว เปนของส่งออกของแดนใต้ ยามจะทอดหากท่านซื้อแบบดิบแห้งมาขอให้ตั้งน้ำมันท่วมร้อนจึงจะพอดีใช้ กินแบบไทยๆใช้มือฉีกและมือนั้นเปิบข้าวสวยจะเอร็ดเด็ดดวงกันเลยทีเดียวเชียว โดยเฉพาะว่าถ้าข้าวนั่นเปนข้าวสังข์หยดเหนียวนุ่มเม็ดเล็กๆ
 

จานอื่นๆเขาก็มีได้ดีหมดทั้งน้ำพริกต่างๆ กินกับสาหร่ายพวงองุ่น ผักสด แกงเหลือง หรือไม่ก็ปลากระพงเอาต้มกับลูกระกำเปรี้ยวอมพะนำชื่นปาก

ของหวานมีลูกชก ซึ่งแลว่าเม็ดมันเล็กลงกว่าลูกลานที่ร้านดงยางราชบุรีทำกินกับไอศติมกะทิ ที่นี่เอาใส่นมสด กินชื่นใจเหนียวหนับได้เคี้ยว แต่ต้องระวังปากนิดสำหรับท่านที่มีอาการเบาหวาน  หันมาถามคณะเดินทาง ว่ามีไรอยากบอกท่านผู้อ่านบ้าง ธนทรัพย์ จามีกร ในมุมมองวัยรุ่น เขาว่า ‘ จานเด็ดของร้านหอมเคยที่ผู้อ่านทุกท่านไม่ควรพลาดเลยก็คือ หมูคั่วเคยน่ล่ะครับ รสชาติครบรส เผ็ด เค็ม หวาน หอม น่าประทับใจ หากบางท่านอาจจะกลัวว่าอาหารที่ใส่กะปิจะมีกลิ่นแรง หรือไม่เคยรับประทานกะปิมาก่อนแล้วจะทานไม่ได้ ก็ขอรับรองเลยครับว่า เมนูหมูคั่วเคยของร้านนี้จะไม่ทำให้ทุกท่านผิดหวังอย่างแน่นอน ‘ - ก็แน่ล่ะชื่อร้านเขาก็บอกอยู่แล้วว่าหอม!!

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 42 หน้า 22 ฉบับที่ 3,831 วันที่ 30 ตุลาคม - 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565