กลุ่มประเทศ G20 ติดหล่มแก้ปัญหามลพิษทางอากาศ
การศึกษาใหม่ พบว่า กลุ่มประเทศ G20 ติดหล่มแก้ปัญหามลพิษทางอากาศ โดยยังขาดการบูรณาการคุณภาพอากาศเข้ากับแผนสภาพภูมิอากาศของประเทศ ขณะที่ประเทศรายได้ต่ำและปานกลางกลับเป็นผู้นำการปรับปรุงคุณภาพอากาศในแผนสภาพภูมิอากาศระดับชาติ
เมื่อคิดถึงอันตรายของเชื้อเพลิงฟอสซิล หลายคนมักจะจินตนาการถึงผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศในวงกว้าง ตั้งแต่ไฟป่าไปจนถึงน้ำท่วม แต่แน่นอนว่ายังมีวิธีที่ร้ายกาจและตรงไปตรงมากว่าในการเผาถ่านหิน น้ำมัน และก๊าซซึ่งเป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์ นั่นก็คือ "มลพิษทางอากาศ"
มลพิษทางอากาศเป็นจุดเชื่อมโยงของการสาธารณสุขและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ แต่หลายประเทศยังคงล้มเหลวด้านสุขภาพจากการดำเนินการด้านอากาศที่สะอาดและสภาพภูมิอากาศ ซึ่งหมายความว่าประเทศนั้นจะพลาดคุณภาพอากาศที่ดีขึ้น ซึ่งจะช่วยลดจำนวนผู้ที่เป็นโรคหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง มะเร็งปอด และโรคหอบหืดได้อย่างมาก ซึ่งการปรับปรุงคุณภาพอากาศสามารถหลีกเลี่ยงการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรได้ 2.4 ล้านคนภายในปี 2573
99% ของประชากรโลกสูดอากาศเสียซึ่งเกินขีดจำกัดแนวปฏิบัติของ WHO เพื่อเน้นย้ำประเด็นดังกล่าว Global Climate and Health Alliance (GCHA) ได้ตรวจสอบว่าประเทศใดรวมคุณภาพอากาศไว้ในแผนสภาพภูมิอากาศระดับชาติของตน โดยพบ ว่าประเทศเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลก อย่าง กลุ่มประเทศ G20 ยังคงขาดการบูรณาการการดำเนินการด้านอากาศบริสุทธิ์และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ในขณะที่ประเทศที่มีรายได้ต่ำและปานกลาง ซึ่งประสบปัญหาจากการสัมผัสกับมลพิษทางอากาศสูงสุด แสดงให้เห็นถึงความสนใจและความทะเยอทะยานที่มากขึ้น
ต่อไปนี้เป็นข้อค้นพบที่สำคัญบางส่วน รวมถึงสาเหตุที่ประเทศที่มีรายได้น้อยและปานกลางถึงทำได้ดีกว่าประเทศที่มีเศรษฐกิจใหญ่ที่สุดในโลกบางแห่ง
โคลอมเบียและมาลีอยู่ในอันดับต้นๆ ของ Clean Air NDC ของ GCHA โดยได้คะแนน 12 จากทั้งหมด 15 คะแนน NDCs “การมีส่วนร่วมที่ประเทศกำหนด” หรือ Nationally Determined Contributions ของ โคลอมเบียรับทราบถึงความสำคัญของการปกป้องสุขภาพระบบทางเดินหายใจผ่านการดำเนินการด้านคุณภาพอากาศ ประเทศในอเมริกาใต้ยังแสดงความคิดร่วมกันโดยระบุว่านโยบายในการตรวจสอบอากาศที่สะอาดกว่าจะมาจากภายในภาคส่วนด้านสุขภาพ โดยหมายถึงมลพิษทางอากาศหลายชนิด รวมถึงอนุภาคและไนโตรเจนออกไซด์ และตั้งเป้าหมายที่จะลดคาร์บอนสีดำที่เกิดขึ้นจากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล ชีวมวล และเชื้อเพลิงชีวภาพที่ไม่สมบูรณ์ เข้าสู่อากาศเป็นฝุ่นละอองขนาดเล็ก ( PM2.5 ) ลง 40 % โคลอมเบียระบุว่า ภาคส่วนที่ผลักดันมลพิษทางอากาศ ได้แก่ เกษตรกรรม การผลิตไฟฟ้า อุตสาหกรรม และการขนส่ง โดยมีแผนที่ก้าวหน้าเป็นพิเศษสำหรับการแบ่งปันจักรยาน
ขณะที่มาลี ประเทศในแอฟริกาตะวันตกตั้งข้อสังเกตถึงผลกระทบด้านสุขภาพของคาร์บอนสีดำและ PM2.5 สามารถนำไปสู่ปัญหาหัวใจและหลอดเลือดและระบบทางเดินหายใจ โดยอัตราการเสียชีวิตจากมลพิษทางอากาศในมาลีมีมากกว่า 80 รายต่อ 100,000 คน สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการจัดหาเงินทุนที่เพิ่มขึ้นเพื่อช่วยให้ประเทศเหล่านี้นำแผนการฟอกอากาศไปปฏิบัติจริง
เช่นเดียวกับประเทศอื่นๆ ที่มีคะแนนอากาศสะอาดสูง เช่น โกตดิวัวร์ ไนจีเรีย ปากีสถาน และโตโก
ดูขนาดใหญ่ : ตาราง Clean Air NDC Scorecard 2023
แอลเบเนียและมอลโดวาอยู่ในอันดับที่สูงที่สุดในด้านการพิจารณาคุณภาพอากาศในยุโรป โดยอ้างถึงผลกระทบของคุณภาพอากาศที่ไม่ดีต่อสภาพหัวใจและหลอดเลือดและระบบทางเดินหายใจ โดยเฉพาะในเมืองหลวงติรานาและเมืองอื่นๆ
แต่ประเทศอื่นๆ ในยุโรป รวมถึงสหภาพยุโรป แม้ว่าจะรวมมลพิษทางอากาศหลายประการไว้ในพันธกิจ แต่ก็ล้มเหลวในการสร้างความเชื่อมโยงระหว่างการดำเนินการด้านมลพิษทางอากาศ สุขภาพ และสภาพภูมิอากาศอย่างชัดเจน ด้วยเหตุนี้จึงตามหลังประเทศ G20 ที่ได้คะแนนสูงกว่า เช่น แคนาดาและจีน
ในฐานะผู้ก่อมลพิษรายใหญ่ทั่วโลก จำเป็นอย่างยิ่งที่กลุ่มประเทศ G20 จะต้องรวมข้อพิจารณาด้านคุณภาพอากาศไว้ใน NDC ของตน แต่ไม่มีรัฐบาล G20 ใดที่ได้คะแนนเพียงครึ่งเดียว ซึ่งบ่งชี้ถึงการขาดการยอมรับความเชื่อมโยงระหว่างสภาพภูมิอากาศและคุณภาพอากาศ หรือความทะเยอทะยานที่จะดำเนินการ
ผู้ทำคะแนนต่ำที่สุดคือ ออสเตรเลีย บราซิล สหภาพยุโรป อินเดีย ขณะที่ อินโดนีเซียและซาอุดิอาระเบียมีคะแนนต่ำสุดในดัชนีชี้วัดโดยมีหนึ่งและศูนย์คะแนนตามลำดับ
นักรณรงค์มองว่า การประชุม COP28 ซึ่งกำหนดเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการแก้ไขปัญหานี้ โดยเดือนธันวาคมนี้ ประธาน COP28 มีโอกาสที่จะบรรจุเรื่องมลพิษทางอากาศไว้ในวาระการประชุม และเพื่อกระตุ้นข้อผูกพันระดับชาติและเงินทุนระหว่างประเทศเพื่อปรับปรุงคุณภาพอากาศ Global Climate and Health Alliance กล่าว
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักรณรงค์ต้องการเห็นความมุ่งมั่นด้านคุณภาพอากาศเป็นเสาหลักสำคัญของการเจรจา ซึ่งรวมถึง กำหนดให้มีการทบทวนสถานการณ์และการดำเนินงานระดับโลก (Global Stocktake) ครั้งแรก และข้อตกลงสุดท้ายของการประชุมสุดยอด
ที่มาข้อมูล