เล่าเรื่องกรรม

ชาวนครสวรรค์ครอบครัวหนึ่ง มีบุตรออกมาเป็นเด็กผู้ชาย เลี้ยงดูกันได้ไม่กี่ขวบปีก็เสียชีวิต ผู้เป็นบิดาจึงนำเอามีดไปกรีดที่กลางฝ่าเท้าเอาไว้ ในขณะที่กรีดก็อธิษฐานจิตว่า ถ้าหากมีบุญบารมีและวาสนาซึ่งกัน ก็ขอให้กลับมาเป็นพ่อแม่ลูก เหมือนดั่งในชาตินี้กันอีก จากนั้นก็ทำพิธีเผาตามประเพณี

ผ่านไปหลายปีครอบครัวนี้ก็ได้มีบุตรชาย อีก 1 คน ครั้งตอนคลอดแล้วผู้เป็นพ่อรีบไปพลิกดูที่ฝ่าเท้าปรากฏว่า มีรอยขีดยาวติดที่เท้าเด็กมาด้วย จึงมั่นใจว่านี่เกิดจากรอยกรีดที่ตนเป็นคนทำ แล้วลูกก็กลับมาเกิดเหมือนเดิมตามคำอธิษฐาน จึงให้ชื่อเด็กคนนี้ว่า "เดิม"

ในกาลต่อมาก็ได้กลายเป็นหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ จังหวัดนครสวรรค์ ที่เกริ่นนำเรื่องนี้ ก็อยากจะให้เป็นหลักฐานว่า การเวียนว่ายตายเกิดนั้นมีอยู่จริง ตลอดทั้งเรื่องของกรรมก็มีอยู่จริง เรื่องของบุญกุศลที่เกื้อหนุนซึ่งกันและกันก็มีอยู่จริง นี่เป็นเพียงเรื่องเล่าเกี่ยวกับกรรมเรื่องแรก ที่น่าสนใจยิ่งนัก

หลวงพ่อฤาษีลิงดำเคยเดินทางไปประเทศอินเดีย และไปนั่งสมาธิใต้ต้นภาษีมหาโพธิ์ ในวันนั้นได้บอกกับพระมหาท่านหนึ่ง นามว่าพระมหาทองยอด ภูริปาโล ซึ่งจำพรรษาประเทศอินเดีย ว่าตรงที่ต้นพระศรีมหาโพธิ์เป็นประตูทะลุมิติสวรรค์ พระมหาทองยอดฟังดังนั้นจึงเกิดความสนใจ ใฝ่รู้ เพราะได้มีองค์ความรู้ทางด้านปริยัติเปรียญธรรม 9 ประโยคแล้วจากวัดมหาธาตุฯ กรุงเทพ ฯ จึงอยากเรียนรู้ ด้านกรรมฐาน จึงได้ศึกษากับหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์

ครั้นฝึกได้ถึงวันที่ 3 พระมหาทองหยอดได้เล่าให้หลวงพ่อฤาษีลิงดำฟังว่า จุดตรงนี้เมื่อนั่งไปจนจิตสงบ ครั้นแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า เห็นเป็นช่องเป็นทาง มีอากาศเย็นๆ และมีเทวดา ผลัดกันก้มลงมามอง เป็นอย่างนี้มาเนิ่นนาน ตรงนี้เป็นประตูทะลุมิติไปสวรรค์จริงๆ ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า เรื่องเกี่ยวกับนรกสวรรค์ จะต้องใช้พลังสมาธิมากพอสมควร จึงจะสามารถสัมผัสได้

หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านจึงปรารภว่า พระมหาทองยอดเป็นผู้ที่มีบุญญาธิการ ในพระศาสนายิ่งนักบวชมาตั้งแต่เป็นสามเณร ไม่เคยลาสิกขา เมื่อเรียนรู้ กรรมฐาน ก็ใช้เวลาไม่นาน สามารถสัมผัสสิ่งต่างๆได้ นี่แสดงว่ากรรมเก่าตั้งแต่อดีตชาติเคยกระทำบำเพ็ญมามากพอสมควร จึงสามารถทำให้จิตใจละเอียดอ่อน และสัมผัสกับประตูที่ไปสู่สวรรค์ได้ด้วยการปฏิบัติ

พระมหาทองยอดนี้ ในการตอบมาคือพระเทพโพธิวิเทศ เป็นหัวหน้าคณะธรรมทูต ประเทศอินเดียเนปาล และเป็นเจ้าอาวาสวัดไทยพุทธคยา กระทั่งถึงปี 2554 จึงมรณภาพ อยู่ในประเทศอินเดียมายาวนานกว่า 50 ปี

เรื่องในสมาธินี้ หลวงปู่ หลวงพ่อ ครูบาอาจารย์ ที่เป็นนักปฏิบัติมักจะพบกันบ่อยๆ แม้แต่พระอาจารย์มั่นภูริทัตโต ก็เคยเล่าไว้ว่า ตอนนั่งสมาธิครั้งหนึ่งได้นิมิตเห็น สุนัข 1 ตัว แล้วก็เวียนว่ายตายเกิด ก็ยังเป็นสุนัข 1 ตัวเช่นเดิม ครั้นเมื่อลงลึกในสมาธิจึงทำให้ทราบว่า สุนัขตัวนั้นก็คือท่านเอง ท่านเคยเกิดเป็นสุนัขมาแล้ว 500 ชาติด้วยเศษบาปเศษกรรมของท่านที่ทำไว้จากอดีตชาติ นับแต่นั้นจิตของท่านจึงเกิดภาวะสังเวชขึ้น และเป็นเหมือนแรงบันดาลใจไปในตัว ที่ทำให้ท่านมุ่งในการปฏิบัติ จนสามารถจบกิจทุกอย่าง ไม่ต้องกลับมาเกิดอีกแล้วในชาติต่อไป

หลากหลายเรื่องเล่าที่เกี่ยวกับกรรมที่นำมาเล่าในวันนี้ เพื่อเป็นการยืนยันให้ท่านทั้งหลาย มั่นคงในความคิด เข้าใจในความรู้ ว่าพระพุทธศาสนา เน้นสอนเรื่องกรรม คือผลของการกระทำ ไม่ว่าจะเรื่องใหญ่เรื่องเล็ก เมื่อทำแล้ว สักวันเราก็ต้องได้รับผลกรรมนั้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้น ก่อนที่เราคิดจะสร้างกรรมอะไรกับใคร ควรพิจารณาให้ดี เพราะสักวันหนึ่งสิ่งที่เรากระทำลงไปหรือพูดลงไปย่อมจะส่งผลให้แก่ชีวิตเรา ไม่มากก็น้อยอย่างแน่นอน

และเมื่อถึงวันนั้นถ้าเราไม่เคยปฏิบัติธรรมมา เราจะไม่รู้สาเหตุแห่งกรรม ทุกๆ อย่างที่เกิดขึ้นกับเราเลย เพราะว่ามนุษย์ทั้งหลาย เราลืมกรรม แต่กรรมไม่เคยลืมเรา อย่างแท้จริง