ยำหอยแครงแต้จิ๋ว 

ยำหอยแครงถ้าจะให้มันคลาสสิคจริงๆ ต้องยำด้วยน้ำจิ้มพริกตำใส่ถั่วตัด ลวกหอยแครงในน้ำเดือดเดือดจะเอาแบบเลือดตกยางออกหรือจะเอาแบบเนื้อแห้งกรอบกรุบก็ถามใจว่าขณะนั้นท่านมีอารมณ์ชนิดไหน55
 

จากนั้นถ้าขี้เกียจจะทำน้ำจิ้มเองที่จะต้องมาคอยดองพริกเหลืองตำละเอียดกวนน้ำตาลใส่แบะแซก็ก็เดินไปขอซื้อน้ำจิ้มจากร้านปลาหมึกย่างมาเสีย ปล่าว_หามิใช่ปลาหมึกสดดอกหนา ปลาหมึกแห้งๆแขวนราวเอาย่างแล้วก็บดใส่เครื่องยืดนั่นแล
 

ได้มาแล้วเอาถัวตัดเงาๆ ตำเข้าโรยหน้า ผักชีหั่นละเอียดโรยตาม ยำเข้าด้วยหอยแครงที่เตรียมการไว้
 

ไอ้ครั้นจะตำพริกตำกระเทียมใส่เกลือบีบมะนาวเปนซีฟู้ดมันแสบท้องเกินไป กินสมัยใหม่ก็ได้รสสมัยใหม่แต่ไม่คลาสสิกนวลเนียน
 

ที่ชายทะเลเมืองเพชรแถวหาดเจ้าสำราญทำการประยุกต์สองน้ำจิ้มเข้าด้วยกันคือน้ำจิ้มพริกตำไทยใหม่อย่างที่เรียกว่าซีฟู้ดแต่ตัดหวานเสียด้วยถั่วตัดตำเข้าใส่โรยหน้า กินอร่อยเป็นบ้ากับทั้งกุ้งสดหอยดิบ และสาหร่ายพวงองุ่น (ล้างโซดากันก่อน)

วันนี้ชวนท่านไปร้านอาหารแต้จิ๋วซึ่งอยู่ตรงทางไปวงเวียนวัดไตรมิตร ออกจากหัวลำโพงมานิดนึงจะเจอร้านเป็นตึกสองสามคูหาตั้งอยู่ขวามือ ที่ร้านแต้จิ๋วนี้ยำหอยแครงเหมือนกันชั่วแต่ว่ายำด้วยซีอิ๊วและกระเทียมสดพริกสดสับผักชีซอย
 

ซีอิ๊วของเขานั้นเนื้อแน่นรับประทานมั่นคงปากเค็มไม่มากแต่อัดแน่นด้วยพลังถั่ว Nutty ในนั้น ใช้ของดีอย่างที่เรียกว่าสูตรหนึ่งน้ำหนึ่งกินกับข้าวต้ม ข้าวสวย เจี้ยะม้วย เจี้ยะปึ่ง อร่อยทั้งนั้น ล้างคาวด้วยเบียร์ดำ หอมไฟมอลต์คั่ว
 

จานผักให้ลองรับประทานยอดมันเทศผัดน้ำมันรสชาติเบาๆเรียบง่าย อนึ่งว่าของประเภทยอดมันนี้กินดิบไม่ได้จะมีภัย และ ภัยอันใหญ่หลวงจะมาจากการกินร่วมกับแอลกอฮอล์ด้วย ครั้งหนึ่งที่เมืองใต้เคยมีคดีคนตาย กว่าจะได้ความว่าก่อนเปนศพนั่นเเกเดินถือขวดเหล้าขาวด้วยความเมากลัวเหล้ากระฉอกระหว่างทางจึงเอายอดมันสดข้างถนนเด็ดมาม้วนๆจุกขวดเอาไว้ เดินโยกไปเยกมาสุราในขวดก็ทำละลายเอาพิษอย่างว่าไซยาไนต์ออกมาจากยอดมันดิบ ทีนี้กระดกจนหมดเข้าก็ถึงคราวมรณา_ธัมโม สังโฆ

จานต่อไปขอท่านได้ลองหอยอีรมเต่งๆ ผัดมากับผักปวยเล้ง มังกรบินได้รสแปลกใหม่สุขุมชื่นฝาด
 

ข้างไก่ต้มเนื้อหนั่นลูบเกลือ ขโมยจิ้มน้ำส้มใสดองใส่กระเทียมสักสองสามคำ ส่วนห่านพะโลเขามีขายหอมฟุ้งจรุงรส กินหนึบหนับๆอร่อยเข้มข้น
 

ท่านที่ชอบหัวปลาอย่าข้ามไป เอาให้เขาสับทั้งเอ็นทั้งหนังผัดกับเต้าซี่เต่งๆ ของขมมะระทอดไข่ก็มี ไม่อิ่มก็ข้าวผัดกาน่าไฉ่ใสๆเขียวๆ
 

เสียดายว่าของหวานไม่ใคร่มี อาศัยจับเลี้ยงเป็ปซี่โคล่าไปก่อนสำหรับท่านที่กระหายหวานน้ำตาลตก แหม่ ได้ ดร.เปปเปอร์ รสเชอร์รี่อเมริกาสักกระป๋องเข้าหน่อยไม่ได้เลย 

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 42 หน้า 18 ฉบับที่ 3,845 วันที่ 18 - 21 ธันวาคม พ.ศ. 2565