(ก๋วยเตี๋ยว) เป็ดตุ๋นดอกไม้จีน

อันว่าพวกยอดฝีมือนั้น ไม่รู้เปนไงกันชอบจะเร้นกายอยู่ในซอกหลืบ_skid row ร้าน ‘พ่อครัวเถื่อนยอดนักตุ๋น’ นั่นก็หนึ่งต้องเดินวกวนเข้าไปในตรอกซอยแห่งถนนเจริญกรุงนิวยอร์ค_เอ๊ย_นิวโรด เพื่อจะดื่มด่ำกำซาบกับการฝีมือวิทยายุทธน้ำซุปเดือดรุมในไอน้ำตุ๋นต้มสรรพสิ่งทั้งซี่โครงหมูบ้าง ไก่ไทยบ้าง กับประดาสมุนไพรทั้งไทยจีน มะระขม/หัวผักกาดขาวเปนต้น ตักวักขึ้นเข้าปากรับประทานแล้วต้องว่า โอชาๆ ด้วยว่ารสเอร็ดอร่อยปล่อยของออกมาเต็มที่ในน้ำซุปของตุ๋นอันละมุนเช็งใส   
 

เพลนี้มีโอกาสมาธุระในเมืองนครปฐม ผ่านมหา’ลัย ศิลปากรทับแก้วทับขวัญแล้ว ก็ขอเรียนเชิญท่านมุ่งหน้าผ่าถนนราชมรรคา มารับหาก๋วยเตี๋ยวเป็ดตุ๋นน้ำใสเจ้าสำคัญที่มุ่งมั่นตั้งใจขายมา 70 ปี เจ้านี้ ของ ‘เฮียเม้ง’

ผู้ซึ่งแม้ล่วงลับดับขันธ์ไปก็ยังถ่ายทอดวิชาตุ๋นเป็ดน้ำใสไว้ให้ลูกชาย ทำกับข้าวฝีมือเก่าโอชา ฝากไว้ในแผ่นดินมาจนวันนี้ เขาคัดเอาแต่เป็ดสาวใหญ่สัญชาติไทย ตัวกำลังกินไม่ใหญ่เทอทะ หนังบางเนื้อกรอบ เอามาทำให้สะอาดดี จึงเข้าสูตรลับเครื่องยาตุ๋นกับดอกไม้จีน_day lily หรือในชื่อบรรพชนว่า จำไฉ่ ได้เวลาเปื่อยดีแล้ว นักกินมาสั่งก๋วยเตี๋ยวจึงค่อยเขย่าตะกร้อลวกเส้น
 

แบบน้ำเสิร์ฟมาโดยมินิมอล ผักโรยมีแค่ใบขึ้นช่ายสับตักกระเทียมสับเจียวเองไร้เปลือกโรยพริกไทยหน่อยเท่านั้น 

คนกินไม่เปนก็ดูเบาเขา ว่าไม่ได้มีน้ำซุปข้นคลั่กตักเคี่ยวผักชีไม่มีต้นหอมไม่มา มันจะไปเอร็ดอร่อยโอชากันมาแต่ไหน 55 หารู้ไม่ว่ายอดฝึมือจริงๆนั้น ท่านว่าเชื่อขนมกินได้ เขาประจุอัดสรรพรสโอชา ไว้ในความสงบเรียบง่ายไม่หราหรู ตักรับประทานเพียงหนึ่งคำก็ต้องร้อง ออกมาว่า อื้อฮือ โอชา ก็เพราะว่ามันเซอร์ไพร์ซ น่าประหลาดใจน่ะซี
 

อันคนกินเป็ดนั้น เขาวัดวิชาครัวกันที่เลือด ไอ้ประดาเลือดก้อนเด้งๆสับหั่นมาวางแผ่นในชาม มันทั่วไปเขาไม่นับ เจ้าฝีมือเขาต้องทำให้ออกมานวลเนียนมุมมนกลมกล่อมไปหมด ขนาดว่าฟันหมดปากแล้วขบด้วยเหงือกก็ยังละมุนลิ้น  
 

แบบแห้งเส้นบะหมี่คลาสสิกไม่หยิกงอ สีเหลืองอ่อนนวลตา ใส่ไข่เยอะกว่าสี ลวกมาพอดีพอดิบ มินิมอลนิดด้วยดอกไม้จีนและขึ้นช่ายสับตามเคย หยอดกระเทียมน้ำมันเจียวดูสุภาพ แต่แหม่ รสชาติเขาทำมานี้ฟุ้งพลุ่งเต็มปากเต็มคอ ทุกคำกลืนเลยทีเดียว

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 42 หน้า 18 ปี ฉบับที่ 3,797 วันที่ 3- 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2565