เช็คอาการ "ไข้หวัดใหญ่" สายพันธุ์ A, B กลุ่มเสี่ยง วิธีการป้องกันโรค 

จากกรณีมีการแชร์ข่าวปลอมผ่านทางโซเชียลมีเดียเกี่ยวกับอาการของ "ไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A" ว่า จะมีอาการปวดหัว อาเจียน และฉี่แตกเฉียบพลันอย่างรุนแรง ทั้งยังมีความรุนแรงมากกว่า โควิด-19 ทุกสายพันธุ์ซึ่งสร้างความหวาดวิตกให้กับประชาชนในช่วงนี้อย่างมากเพราะเป็นช่วงที่ยังมีฝนตกในหลายพื้นที่ของประเทศด้วย 

"ฐานเศรษฐกิจ" พาไปทบทวนอาการของ ไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A และไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ B กันอีกครั้งว่า เป็นอย่างไร ที่สำคัญเราสามารถป้องกันได้ด้วยวิธีง่าย ๆ 

• เปิดข้อปฏิบัติลดเสี่ยงอุบัติเหตุ "ขึ้น-ลง" บันไดเลื่อนอย่างปลอดภัย
• "หมอชลน่าน" เตรียมคิกออฟฉีดวัคซีน HPV ทั่วประเทศ 1 พ.ย. นี้

ไข้หวัดใหญ่ คือ อะไร

ไข้หวัดใหญ่ เป็นโรคติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจที่มีสาเหตุมาจาก "เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่" ทำให้ผู้ติดเชื้อ มีไข้สูง ปวดหัว ตัวร้อน ไอ จาม มีน้ำมูก และปวดเมื่อยตามตัว โดยเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ซึ่งส่งผลกระทบต่อคนในสังคมปัจจุบันมากที่สุด มีอยู่ด้วยกัน 2 สายพันธุ์ ได้แก่

1. ไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A

เป็นสายพันธุ์ที่มีความอันตรายมากที่สุด เพราะสามารถกลายพันธุ์ได้ รวมทั้งยังแพร่ระบาดได้เป็นวงกว้าง ทำให้เชื้อมีความเป็นลูกผสม และมีฤทธิ์รุนแรง โดยไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A มักจะแพร่ระบาดตามฤดูฝนและฤดูหนาว ซึ่งสามารถแยกออกได้เป็น 2 สายพันธุ์ย่อยที่พบบ่อย คือ H1N1 และ H3N2

2. ไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ B

เป็นสายพันธุ์ที่มีความอันตรายรุนแรงเช่นกัน ที่พบได้บ่อย คือ B Victoria, B Yamagata, B Phuket ซึ่งสามารถระบาดได้ทั้งในฤดูฝนและฤดูหนาวเช่นเดียวกัน แต่อาการไม่รุนแรงเท่าไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A

อาการไข้หวัดใหญ่

มักจะมีอาการไม่แตกต่างจากไข้หวัดทั่วไป แต่มีความรุนแรงกว่า โดยสัญญาณที่บ่งบอกว่าอาการที่เราเป็นอยู่นั้นไม่ใช่ไข้หวัดธรรมดา แต่เป็นไข้หวัดใหญ่ ประกอบไปด้วย

• มีไข้สูงกว่า 38 องศาฯ ขึ้นไป
• มีอาการปวดศีรษะ
• หนาวสั่น อ่อนเพลีย
• มีน้ำมูกไหล คัดจมูก
• เจ็บคอ มีอาการไอ
• ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ตามร่างกาย แขน ขา ตามตัว
• ในเด็กเล็กมีอาการถ่ายเหลว คลื่นไส้ อาเจียน และชักจากไข้สูง

ไข้หวัดใหญ่ส่วนมากจะมีระยะเวลาอาการของโรค 5 วัน หากมีอาการนานกว่านั้น อาจเกิดจากการติดเชื้อของแบคทีเรียแทรกซ้อนที่พบได้ในบางราย

กลุ่มเสี่ยง 

• หญิงมีครรภ์
• เด็กเล็ก อายุ 6 เดือน ถึง 2 ปี
• บุคคลที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป
• ผู้ป่วยโรคเรื้อรัง ได้แก่ ปอดอุดกั้นเรื้อรัง หืด หัวใจ ไตวาย หลอดเลือดสมอง เบาหวาน ธาลัสซีเมีย มะเร็งที่อยู่ระหว่างได้รับเคมีบำบัด ผู้พิการทางสมองที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ผู้ที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่อง และผู้ติดเชื้อเอชไอวี
• ผู้ที่มีน้ำหนักตั้งแต่ 100 กิโลกรัม หรือดัชนีมวลกายตั้งแต่ 35 กิโลกรัมต่อตารางเมตร

กลุ่มที่ต้องระวังการติดเชื้อไช้หวัดใหญ่เป็นพิเศษ

กลุ่มผู้สูงอายุ เพราะมีโอกาสเสียชีวิตสูงกว่ากลุ่มอายุอื่น ๆ หากป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่แล้ว โรคแทรกซ้อนที่อาจจะตามมา และทำให้เกิดความรุนแรงสูงเป็นอันดับหนึ่ง คือ "ปอดอักเสบ" ตามมาด้วย โรคหัวใจวาย โรคกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน และโรคหลอดเลือดสมอง (stroke)

วิธีป้องกันการติดเชื้อไข้หวัดใหญ่

• ไม่ควรคลุกคลีใกล้ชิดกับผู้ป่วยที่มีอาการไข้หวัด
• ควรปิดปาก จมูก ด้วยหน้ากากอนามัย
• หลีกเลี่ยงการอยู่ในสถานที่ที่มีผู้คนแออัด และอากาศถ่ายเทไม่ดีเป็นเวลานานโดยไม่จำเป็น
• หมั่นล้างมือบ่อย ๆ ด้วยน้ำและสบู่ หรือใช้แอลกอฮอล์เจลทำความสะอาดมือ
• ไม่ใช้สิ่งของร่วมกับผู้อื่น เช่น แก้วน้ำ หลอดดูดน้ำ ช้อนอาหาร ผ้าเช็ดมือ ผ้าเช็ดหน้า ผ้าเช็ดตัว เป็นต้น
• ฉีดวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่ปีละครั้ง โดยเฉพาะผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยง