เช็คอาการ “ฝีดาษลิง” ตุ่มแบบไหนใช่ พร้อมวิธีป้องกันตนเอง

28 ก.ค. 2565 | 16:50 น.
อัปเดตล่าสุด :28 ก.ค. 2565 | 23:43 น.
1.6 k

เช็คอาการ “ฝีดาษลิง” ตุ่มแบบไหนใช่ อาการของโรคเป็นอย่างไร พร้อมวิธีป้องกันตนเองเพื่อลดความเสี่ยง หลังไทยพบผู้ป่วยรายที่ 2 ใน กทม.

กรณีล่าสุดพบผู้ป่วย "ฝีดาษลิง" รายที่ 2 ในไทย เจอในพื้นที่กรุงเทพฯ จากโรงพยาบาล(รพ.) วชิรพยาบาล กรุงเทพมหานคร  เป็นชายไทย อายุ 47 ปี มีประวัติมีเพศสัมพันธ์กับชาวต่างชาติแบบรักร่วมเพศ มีอาการสงสัยป่วย

 

จากข้อมูลพบว่าผู้ป่วยมีประวัติอาศัยอยู่ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร เมื่อสอบสวนโรคพบว่ามีผู้สัมผัสร่วมบ้าน 10 ราย อยู่ในระหว่างการตรวจหาเชื้อ และให้สังเกตอาการ 21 วัน

ไทม์ไลน์ฝีดาษลิงรายที่ 2 ของไทย

  • เมื่อวันที่ 12 ก.ค.65 จากนั้น 2 วัน เริ่มมีไข้ ปวดตามตัว ต่อมน้ำเหลืองโต
  •  1 สัปดาห์ต่อมามีผื่นที่อวัยวะเพศ ลำตัว หน้า แขนขา
  • มาตรวจที่ รพ. ขณะนี้รับไว้ในรพ.และติดตามผู้สัมผัสมาตรวจและเฝ้าสังเกตอาการต่อให้ครบ 21 วัน

โรคฝีดาษลิงแบ่งออกเป็น 4 ระยะ 

  • ระยะฟักตัว จะไม่แสดงอาการช่วง 5 – 44 วันหลังจากได้รับเชื้อ
  • ระยะไข้ 1 – 4 วัน มีอาการปวดหัว เจ็บคอ หนาวสั่น อ่อนเพลีย และต่อมน้ำเหลือง
  • ระยะผื่น 1 – 2 สัปดาห์ จะเริ่มจากผื่นแบน ผื่นนูน ผื่นมีน้ำใสใต้ผื่น โดยผื่นมักจะขึ้นที่บริเวณใบหน้า แขน และขา มากกว่าที่ลำตัว โดยลักษณะของผื่นจะเริ่มจากจุดแดง ๆ กลม ๆ หลังจากนั้นผื่นจะกลายเป็น ตุ่มน้ำใส และกลายเป็นตุ่มหนอง และกลายเป็นสะเก็ด ป็นช่วงระยะเวลาที่สามารถแพร่เชื้อได้สูงสุด
  • ระยะฟื้นตัว ใช้เวลาหลายวันจนถึงหลายสัปดาห์

 

ตุ่มแบบไหนเป็นฝีดาษลิง

  • ระยะที่ 1 มีตุ่มแดงขึ้น
  • ระยะที่ 2 ตุ่มพัฒนากลายเป็น ตุ่มนูน
  • ระยะที่ 3 ตุ่มกลายเป็นหนอง
  • ระยะที่ 4 ตุ่มแตก ซึ่งการแพร่เชื้อและติดต่อจะเกิดในระยะที่ 3 และ 4
  • ผื่น หรือตุ่มที่ผิวหนัง หรือเคยมีผื่นหรือตุ่มกระจายตามใบหน้า ศีรษะ ลำตัว อวัยวะเพศ และรอบทวารหนัก แขน ขา หรือฝ่ามือฝ่าเท้า เป็นผื่นหรือตุ่มลักษณะเป็นตุ่มนูน ตุ่มน้ำใส ตุ่มหนอง หรือตุ่มตกสะเก็ด มีประวัติเชื่อมโยงทางระบาดวิทยา ภายใน 21 วัน

 

ข้อแนะนำและการป้องกันโรคฝีดาษลิง

  • ล้างมือบ่อย ๆ ด้วยสบู่หรือ แอลกอฮอล์เจล
  • งดรับประทานของป่า หรือปรุงอาหารจากสัตว์ป่า
  • หลีกเลี่ยงการสัมผัสสัตว์ป่า ที่มาจากพื้นที่เสี่ยง หรือสัตว์ป่าป่วย
  • หลีกเลี่ยงการสัมผัสผู้ที่มีประวัติ มาจากพื้นที่เสี่ยงและมีอาการ
  • หลีกเลี่ยงการเลี้ยงหรือนำเข้าสัตว์ป่า จากต่างประเทศที่ไม่ทราบประเทศต้นทาง
  • กรณีพบผู้สงสัยว่าจะติดเชื้อฝีดาษลิง แยกผู้ป่วย ป้องกันระบบทางเดินหายใจของผู้ใกล้ชิด นำส่งสถานพยาบาลที่สามารถแยกกักตัวผู้ป่วยได้