อ๋อง และเลอ โอเปร่า

เชียงใหม่ ชื่อเขาก็บอกอยู่แล้วว่าใหม่ ลำพูนสิเก่า ทางนั้นเขาอายุเปนพันๆปี เชียงเราใหม่เพิ่งจะ 700

++
 
จะอย่างไรก็ตามทีเชียงใหม่นี่ช่างเปนเมืองน่ารัก อยู่แล้วสบายใจ ยามใดใจบ่มทุกข์กลัดร้อนมาเชียงใหม่ ก็จักได้ความสบายเรื่องร้อนร้ายหายสิ้น เปนการชุบชีวีชนิดหนึ่งแก่คนป่วยใจเหนื่อยกาย
 

คืนนี้ออกจากลำพูนแล้วพากันวิ่งเลาะรางรถไฟมาทางยางเนิ้งสารภีเช่นเคย ทางหลวงเชียงใหม่ลำพูนสายเก่า สวยงามคลาสสิกสม่ำเสมอหลังจากทะลุเส้นทางฉวัดเฉวียนที่ขุนตานมาแล้ว ท้องมันหิว คิดอะไรไม่ออกก็ต้องไปกินของร้อนๆอุ่นท้อง ที่ยั่งยืนมาแต่ยุค 90s - “อ๋อง รสทิพย์”

อ๋องทำก๋วยเตี๋ยวจืดแต่น้ำซุปรสแน่นราคาไม่แรง ลอยกากหมูกระเทียมเจียวหอมใส่ลูกชิ้นปลากรายเม็ดเล็กเท่านิ้วก้อย แต่ด้วยความทะเล้นพากันเรียกลูกชิ้นหัวนม เปนกิมมิคการค้ามานมนาน ยุคก่อนจะมีตลกเล่นกับลูกค้าถึงวิชาการคำนวนเก็บตังค์อีกด้วย อันนี้จึงเปนความผูกพันแน่นเเฟ้นกันมาแต่ก่อนเก่า
 

ของเขาคำแรกมันอาจจะจืดๆแต่ซดน้ำซุปไปมาจะรู้ว่ารสหนักแน่น ใครใคร่จะกินแบบยำ_ไม่มีขาย อยากได้ก็เครื่องปรุงวางไว้ให้เชิญปรุงทำกินเอาเอง 55 ใครจะว่าอย่างไรก็ช่าง ขอยืนยันว่าควรชื่อรสทิพย์ มากกว่าทิพยรส 

สบายท้องแล้วก็สูบยามวนหนึ่งฝ่าสายฝนพรำ ไปเช็คอินเข้าโรงแรมเจ้าประจำ ตื่นมาตีห้าครึ่ง ออกไปดอยสุเทพหาพระหาเณรใส่บาตร วัดศรีโสดาตรงตีนดอยนี้มีโรงเรียนปริยัติธรรม เด็กๆชาวเขามาบวชเรียนกันเยอะไม่ได้ไปพม่ามาจะสามปีกุศลฝ่ายนี้ขาดตอนต้องทำเสีย เปลือยฝ่าเท้าลงเหยียบดิน เปนกิริยาบุญนอบน้อมแต่คุณพระรัตนตรัยและภิกษุสามเณรในผ้ากาสาวพัตร์แล้ว 

ใส่บาตรด้วยข้าว ไก่ทอด ปลาทอด ไส้กรอก อะไรๆที่พระเล็กเด็กเณรชอบ ซื้อใส่ให้หมด ขนมกรอบๆ ผลไม้หวานๆ ใส่ไปแบบว่าไม่มีประมาณ มากี่รูปก็ใส่ หมดเปลืองเท่าใดไม่ได้นับ ใส่แนบเงินแบงค์ร้อยมั่ง แบงค์ยี่สิบมั่ง สตางค์เหรียญมั่ง ให้เณรพอชื่นใจ ก็เด็กน่ะนะจะไปเอาไรกะเขามาก ให้พอมีความสุขใจบ้างประสาเด็ก ได้มีแรงใจสืบอายุพระศาสนาต่อไป แล้วค่อยไปกราบรูปครูบาท่าน

ก็เปนอันสำเร็จภาคกุศลยามเช้าใส่บาตรพระเณร 56 รูป ณ ห้วยแก้ว ต.สุเทพ นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ ในปีโควิดที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เสร็จใส่บาตรแล้วอิ่มบุญ ต่อมาก็ต้องอิ่มท้อง วนรถไปที่แถวช้างม่อย เจริญประเทศได้ร้านฝรั่งเศสฝีมือเก่า คือ “เลอ โอเปร่า” เขาอบปาสตรีส์ต่างๆทั้งคาวหวานขาย ได้ที่นั่งริมทางแล้วก็ ว่าการพายเนยแข็ง_กีช มากินกับผักยำใส่นมควายแข็งมอซซาเรลล่าใบโหระพาหอมรื่นลูกเนย มะเขือเทศสดหวานชุ่มฉ่ำหยอดน้ำมันมะกอกใสเขียว เกลือบดโรยนิด
 

เจ้าของร้านมาสาละวนเสิร์ฟน้ำส้มคั้น น้ำชากาแฟ ประกอบสำรับมีข้าวเช้าอังกฤษเปนชุดเสียด้วยทั้งถั่วขาวต้มในซอสมะเขือเบคอนฯลฯ เรียกหาไข่กวนน้ำส้ม เขาก็ทำมาดีขนมปังรองนั้นถูกต้อง ข้างนอกปิ้งไฟมากรอบและข้างในนั้นเหนียวมากกว่านุ่ม ซอสราดฮอลันเดสมันไปนิด คงบีบมะนาวน้อยไปสักหน่อยแต่ก็อย่างว่าสูตรใครก็สูตรใคร ได้กาแฟดำชงแบบเข้มข้นเต็มสูตรมาตบท้ายก็ทำให้เวลาตั้งแต่เข้าเวียงเชียงใหม่มานี้สุขีขึ้นอีกเปนกอง

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 42 หน้า 18 ฉบับที่ 3,807 วันที่ 7 - 10 สิงหาคม พ.ศ. 2565